شروع فصل سرماخوردگی از اواخر شهریور است و تا پاییز و زمستان ادامه پیدا میکند اما معمولا در فروردین سال بعد به پایان می رسد.

باور غلط شایع در مورد سرماخوردگی بین مردم این است که تصور میکنیم سرماخوردگی همان آنفولانزاست. در حالیکه تحقیقات حاکی از آن است که ویروسهای سرماخوردگی در رطوبت پایین و در ماههای سرد سال فعال ترند، به علاوه رطوبت پایین باعث خشکی مخاط تنفسی شده و احتمال آلودگی به ویروس سرماخوردگی را افزایش می دهد.

عامل عامل ابتلا به سرماخوردگی یک ویروس است، بیش از 200 نوع ویروس میتواند باعث بروز سرماخوردگی شود، اما عامل اصلی ابتلا به آن رینوویروس است که به تنهایی مسئول بروز 50 درصد از سرماخوردگیها می باشد. سایر ویروسها نیز عبارتند از: ویروس کورونا، ویروسهای تنفسی، آنفولانزا و پارا آنفولانزا

علایم سرماخوردگی بین 1 تا 4 روز بعد از قرارگرفتن فرد در معرض ویروسهای سرماخوردگی بروز میکند و با سوزش گلو، آبریزش بینی، عطسه، احساس ناخوشی و خستگی آغاز میشود. احتمال انتقال سرماخوردگی در این زمان بسیار بالاست.

در چند روز اول بیماری، ترشحات بینی کاملا شفاف و رقیق اند، اما پس از چند روز غلیظ تر شده و سبز رنگ خواهند شد. سرفه هم ممکن است ایجاد شود،با این حال شدید نیست و ممکن است حتی تا دو هفته به طول انجامد.در افرادی که سابقه ابتلا به آسم یا برونشیت مزمن دارند ابتلا به سرماخوردگی میتواند باعث بدتر شدن بیماری شود.

ویروس سرماخوردگی باعث ضعف سیستم ایمنی و افزایش احتمال ابتلا به سینوزیت عفونت گوش و یا حتی عفونت ریه میشود. در صورتیکه علایم بیماری پس از 3 تا 7 روز رو به بهبود نرفت و تب یا سر درد شدید و احساس ناخوشی افزایش یافت، احتمال اضافه شدن عفونت باکتریایی به ویروس سرماخوردگی وجود دارد.

در واقع سرماخوردگی معمولا با تب همراه نیست و وجود تب همراه با شدت علایم بیماری می تواند حاکی از وجود آنفولانزا باشد.

نکته اصلی در درمان بیماری، استراحت بیمارست ،شاید حتی لازم باشد بیمار در طول روز 12 ساعت بخوابد تا بهبود پیدا کند. استراحت در محیط با دمای متوسط و کمی مرطوب و مصرف مایعات فراوان (بدون کافئین یا الکل) باعث بهبود جریان ترشحات بدن بیمار خواهد شد.

باورغلط رایج دیگر در مورد سرماخوردگی بین مردم این است که مصرف آنتی بیوتیک در درمان یا حتی پیشگیری از شدت بیماری سرماخوردگی موثر است.

هنگام سرماخوردگی استفاده زیاد ازداروها حتی داروهای معمولی و بدون نسخه مانند مسکن ها و داروی ضد سرفه خصوصا در کودکان زیر چهار سال مورد تایید نیست. استفاده بیش از 3 تا 5 روز از داروهای ضد احتقان مانند سودوافدرین و اسپری بینی اکسی متازولین نیز تاثیر برعکس خواهد داشت و و موجب بدتر شدن احتقان بینی خواهد شد.همچنین این ضد احتقانها ممکن است باعث افزایش فشارخون و ریتم قلب شوند و در افرادی که سابقه ابتلا به بیماری قلبی، تیروئید و دیابت دارند، بدون دستور پزشک نباید مصرف شوند.

آروماتراپی یا استفاده از روغنهایی مانند روغن اکالیپتوس یا اسطوخدوس ممکن است احتقان را کمتر کند اما باید در نظر داشت که استفاده از این روغنها در افراد مبتلا به آسم ممکن است باعث حمله شود. استفاده از داروی گیاهی اکیناسه معمولا باعث تقویت سیستم ایمنی بیمار خواهد شد ولی اختصاصا ضد بیماری سرماخوردگی نیست.

مصرف دارو در ماه رمضان

در مورد داروهایی با مصرف روزی یک عدد، نحوه مصرف دارو در ماه مبارک رمضان تغییری نخواهد کرد.در صورنی که لازم باشد این یک دوز با معده خالی مصرف شود،بهترست یک ساعت قبل از سحری و یا دو ساعت بعد از افطار باشد.

تغییر زمان مصرف برخی از داروها از روز به شب می تواند باعث عارضه در بیماران شود،به عنوان مثال مصرف فلوکستین در شب باعث بی خوابی می شود.

در خصوص داروهایی که چند بار در شبانه روز مصرف می شوند، ممکن است بیمار بتواند با مشورت پزشک، داروی خود را در سحر و افطار مصرف کند.در این موارد پزشک فرم داروی طولانی اثر و یا تعویض با یک داروی مشابه دیگر از همان خانواده ولی با نیمه عمر طولانی تر را برای بیمار تجویز می کند.

معمولا در ماه رمضان می توان از فرم غیر خوراکی داروها، مانند آمپول، داروهای استنشاقی، شیاف و قطره گوش یا چشم استفاده کرد.

بیمارانی که چند داروی مختلف استفاده می کنند،به دلیل طولانی بودن زمان روزه داری ممکن است دو یا چند دارو را با هم مصرف کنند.بنابراین باید توجه داشت که مصرف همزمان یا با فاصله کم برخی داروها می تواند خطرناک باشد.